پس از نفوذ و سلطه ی استعمار انگلیس بر شبه قاره ی هند ، با این که دو کشور از نظر سیاسی، رابطه ای مستقیم نداشتند، اما روابط بین دو ملت، کماکان ادامهداشت. بعد از استقلال شبه قاره ی هند ( تور هند ) در اوت ۱۹۴۷ ، اولین موافقت نامه ای فرهنگی میان دو کشور سال ۱۹۵۷ ( آذر ۱۳۳۵ ) در دهلی نو به امضا رسید. پس از آن برای اجرای کامل موافقت نامه ی مزبور، سران دو کشور، دو موافقت نامه ی دیگر نیز در سال های ۱۳۵۲ و ۱۳۵۷ امضا کردند. تور هند – تور گوا
این برنامه در دی ماه ۱۳۵۹ منقضی شد. بر اساس موافقت نامه ی مذکور، یک باب خانه ی فرهنگ ایران در دهلی نو و شعبه ی آن در بمبئی تاسیس شد. این خانه ها ابتدا زیر نظر وزارت فرهنگ و آموزش عالی و پس از آن وزارت فرهنگ و هنر و اکنون زیر نظر وزارت ارشاد اسلامی اداره می شوند. علاوه بر خانه های مزبور، چندین انجمن دوستی و روابط فرهنگی در دو کشور در زمینه ی توسعه و گسترش روابط فرهنگی فی ما بین فعلیت داشتند. فعالیت های انجمن مزبور، پس از انقلاب ۵۷ متوقف شد. تور هند
آقای دکتر اسحق – دانشمند و ایران شناس هندی – انجمن ایران در کلکته ی هند ، در سال ۱۹۴۴ تاسیس کرد. این انجمن، نشریه ای تحت عنوان ایندیا ایرانیکا منتشر می کند. انجمن مزبور در هند تاکنون چندین سمینار راجع به ابوریحان بیرونی، ابو علی سینا، مولانا جلال الدین رومی، ملا صدرا، عمر خیام، شیخ سعدی، حافظ و چند تن از ادبای ایران برگزار کرده است. انجمن ایران در هند ، هم اکنون نیز فعال است. انجمن فرهنگی ایران و هند در بمبئی ( تاسیس در سال ۱۹۶۰ ) و انجمن ایران دوستان ( تاسیس در سال ۱۹۲۲ ) و انجمن زرتشتیان ایرانی، دیگر انجمن های ایرانی در هند هستند. ( تور هند )
لازم به ذکر است که تا قبل از پیروزی انقلاب ۵۷، قراردادهای اقتصادی و بازرگانی زیادی نیز بین دو کشور منعقد گردید.