روسیه در جامعه جهانی – قسمت چهارم – تور روسیه
تور روسیه
ادامه قسمت سوم
روسیه در جامعه جهانی – قسمت چهارم – تور روسیه
بلاروس
بلاروس که روزگاری از سوی شاهزادگان کیف اداره می شد و نیز روابط تاریخی با روسیه دارد ، به شدت به دنبال جایی زیر چتر روسیه است. نیروهای نظامی بلاروس تقریبا زیر نظر فرماندهان ارتش روسیه قرار دارند . بلاروس در تلاش برای حفظ کنترل سیاسی و اقتصادی دولت مرکزی به شیوه اتحاد جماهیر شوروی از ایجاد اقتصاد مبتنی بر بازار آزاد سرباز می زند . اما اقتصاد این کشور راکد است ، تورم بالاست و پول رایج ممکن است به شدت تضعیف شود . الکساندر لوکاشنکو رئیس جمهور بلاروس اتحاد مجدد با روسیه را به اولویت خود تبدیل ساخته است و از برپایی تظاهرات به نفع استقلال ممانعت به عمل می آورد . / تور روسیه
هزاران نفر به شرکت در راهپیماییهایی غیر قانونی علیه دولت ادامه می دهند که این اقدامات به دستگیری و بازداشت رهبران مخالف و در ادامه به محاکمه های غیر علنی منجر می شود. در سال ۱۹۹۷ ایالات متحده همه کمک های خود را به بلاروس به حالت تعلیق در آورد ، چرا که این کشور در دستیابی به استاندارد های حقوق بشر ناموفق بوده است . با اخراج پی در پی دیپلمات ها از سوی دو کشور شکست دیگری در روابط دیپلماتیک کشور ها رخ داد و سر انجام سفیر ایالات متحده آمریکا از بلاروس فرا خوانده شد.
روسیه و بلاروس طرح هایی در جهت همسو ساختن اقتصاد دو کشور مطرح ساخته اند و تا کنون گام هایی در جهت یکپارچگی اقتصادی و کنترل مرزها برداشته اند . گام بعدی برای بلاروس کنار گذاشتن پول رایج این کشور و پذیرش روبل روسیه است. این اقدام برای روسیه از ارزش بسیاری بر خوردار است . سیاست های دیکتاتوری و تعلق خاطر نسبت به دوران حکومت شوروی که بلاروس را تحت تاثزر قرار داده ممکن است در روسیه ویران گر باشد . امروز در این کشور رهبران آزادی خواه مایلند تا حامیان اصلاح طلب خود را حفظ کنند . آیا دولت روسیه می تواند واقعا بلاروس را بپذیرد و این کشور را نجات دهد یا بلاروس می تواند اصلاحات اقتصادی و قانونی پدید آورد ؟ باید منتظر ماند و سیر وقایع را مشاهده کرد.
تور روسیه – بلاروس
تور روسیه
ماورای قفقاز
سه کشور تازه استقلال یافته ماورای قفقاز یعنی ارمنستان ، آذربایجان و گرجستان که نقطه ارتباط میان اروپا و آسیا ، روسیه و خاور میانه هستند ، با نا آرامی های قومی ، فقر و بی ثباتی سیاسی دست و پنجه نرم می کنند. نقطه بحرانی میان ارمنستان و آذربایجان منطقه قره باغ کوهستانی است که در جمهوری آذربایجان قرار دارد و در حال حاظر اکثر ساکنان آن را ارمنی ها تشکیل می دهند . روسیه در برقراری آتش بس میان دو کشور میانجی گری کرد ، که این آتش بس از سال ۱۹۹۴ به اجرا در آمد . اما یک میلیون نفر هنوز بی خانمانند و پانزده هزار نفر در این بحران جان خود را از دست دادند. (” تور روسیه “)
در دیگر بحران قومی ، در گرجستان نیروهای حافظ صلح روسیه جنگجویان ناحیه استیای جنوبی و آبخازیا را از یکدیگر جدا می کنند . ادوارد شواردنادزه رئیس جمهور وقت گرجستان و وزیر امور خارجه پیشین شوروی ، رهیری با نفوذ و دموکرات بود که گرجستان را به سوی یکپارچگی هدایت می کرد . اما وابستگی امنیتی به روسیه به معنای تضعیف استقلال گرجستان است. ” تور روسیه ”
آذربایجان در میان سه جمهوری ناحیه قفقاز بزرگ ترین و پر جمعیت ترین جمهوری است و به دلیل ذخایر نفتی خود در دریای خزر توجه جهانی را به خود جلب کرده است. رابطه ی آذربایجان با روسیه با دشمنی روسیه دست به گریبان بوده است . با وجود نقش میانجی روسیه در بحران میان آذربایجان و ارمنستان ، تجهیزات و امکانات نظامی روسیه به ارمنستان ارسال می شد و نیرو های ارمنستان از آموزش نظامی روس ها برخوردار می شدند. آذربایجان در واکنش نسبت به این اقدامات به ترکیه و ایران نزدیک تر شد. آذربایجانی ها به زبان ترکی تکلم می کنند و اکثریت آن ها مسلمان هستند. همچنین شمار زیادی آذربایجانی در شمال ایران زندگی می کنند.
موقعیت خط لوله نفت در حال احداث آذربایجان و کنترل این کشور بر آن موضوع مذاکرات جاری از سال ۱۹۹۴ است . در این سال کنسرسیومی از شرکت های خارجی قراردادی به ارزش هشت میلیارد دلار برای گسترش سه حوزه ساحلی در نزدیکی باکو امضا کرد . تولید نفت در حال حاظر رو به کاهش است.
دریای خزر خود موضوع اصلی مناقشه و مباحثه است. آذربایجان و قزاقستان عنوان می دارند که خزر دریاست ، روسیه مدت هاست که خزر را دریاچه می داند . به این ترتیب همه کشور های اطراف آن به صورت قانونی در مالکیت آن سهیم هستند. روسیه با محدود ساختن تجارت با پایتخت آذربایجان در حاشیه جاده داغستان به سوی دریای خزر و مسیر های خط آهن به بهانه افزایش نیاز های امنیتی روسیه حاصل از جنگ چچن ، آذربایجان را تحت فشار می گذارد. ( تور روسیه )
در سال ۱۹۹۷ آذربایجان اعلام کرد که نفت دریای خزر از طریق طرح لوله روسی نووروسیسک منتقل می شود و خط لوله دیگری نیز از طریق گرجستان وترکیه به بندر جیحان واقع در ساحل دریای مدیترانه کشیده می شود. این تصمیم به نفع روسیه بود که نفوذ زیادی در گرجستان داشت ، همچنین نشان می داد که آذربایجان در حالی که به دنبال کسب منافع از رابطه با ایران و ترکیه است اما برای مقاومت برابر قدرت اقتصادی روسیه بسیار ضعیف است. به قول دیوید مارک در مجله ی فورین ریویو : ” آذربایجان نمی تواند به ایران تکیه کند …همچنین تکیه به ترکیه با این که از نظر سیاسی حامی آذربایجان است اما به اندازه کافی قدرت تصمیم گیری ندارد نادرست است.”